Thursday, September 30, 2010

Kiruna & Malmberget.

Helemaal in het noorden van Zweden, in de provincie Norrbottens län, leefde men oorspronkelijk helemaal niet in steden. De enige mensen die vroeger in deze noordelijke gebieden voorkwamen waren de lappen. Deze nomaden trokken rond en hun leven werd bepaald door hetgeen hun het meest dierbaar was; de natuur.
Maar in de 19e eeuw kwamen er pioniers die op zoek waren naar het zwarte goud dat hier in de grond bleek te zitten. Al snel bleek dat dit gebied een grote hoeveelheid ijzererts in haar bodem verborgen. Door de opkomende mijnindustrie ontstonden tegen het einde van de 19e eeuw de eerste mijnwerkers dorpen die door de tijd heen uit zouden groeien tot twee echte steden.
Malmberget en Kiruna zijn bijde het resultaat van de groeiende vraag naar ijzer in de afgelopen eeuw en danken bestaan, tot op de dag van vandaag, aan mijnindustrie die nog steeds blijft groeien.
Overal ervaar je de mijn, als je het niet hoort of ruikt dan zie je hem wel en iedereen is wel op een of andere manier verbonden met de mijn. Ondanks dat de vraag naar ijzererts de laatste jaren weer flink aan het toenemen is worden deze steden in hun bestaan bedreigd. Natuurlijk zijn er door de modernisering van de techniek minder arbeiders nodig in de mijn maar dit is niet het grootste waardoor de steden bedreigd worden.
Het is de mijn zelf die deze steden in gevaar brengt en wel van onder af. In Malmberget is het zelf al zo ver gekomen. In het midden van het vroegere stadscentrum ligt nu een gigantische krater die veroorzaakt is door het instorten van de mijn. Hier is men dan ook hard bezig om de stad te verhuizen en een eind verderop opnieuw op te bouwen. In Kiruna is het probleem nog niet zo actueel maar als met over twee jaar nog niet begonnen is met het verhuizen van de stad dan zullen de eerste woonhuizen verdwijnen als de mijn zich opent naar het daglicht.























Fotobeschrijving van boven naar beneden:
-Kiruna met op de achtergrond de langzaam naderende mijn.
-Ingrid Eriksson verteld over haar verleden van haar huis in Malmberget. Ze ziet vol weemoed de toekomst tegemoet want haar huis zal ergens in de komende jaren gesloopt worden.
-De mijngangen van Malmberget.
-Stefan Siira werkt in de mijn van Kiruna.
- Lunchtijd in de mijn van Kiruna.
- In de mijn van Malmberget.
- Stefan Ranneberg is boorder in de mijn van Kiruna.
- Een maquette van de krater die een hap uit Malmberget genomen heeft.
- De plek waar de mijn in Malmberget ingestort is. Op de voorgrond ziet men het begin van de krater en op de achtergrond ziet men de huizen van Malmberget die de komende jaren zullen verdwijnen.
-Een mijn die niet meer gebruikt wordt in de buurt van Kiruna. Het gat in de berg komt ook door het uithollen van de grond waardoor deze is ingestort.
-Het huis van de vroegere directeur van de mijn van Malmberget. Tegenwoordig is het huis dicht getimmerd en staat op de lijst om afgebroken te worden.
-Kjell-Åke Magnusson is dit jaar verhuisd uit Malmberget en staat nu in zijn nieuwe buurt waar het zo beloofde supersnelle gras niet wil groeien.
-De laatste huizen aan de rand van de krater van Malmberget.
- Johan Ömlen was vroeger een school drop-out maar heeft dankzij de mijn toch nog een opleiding kunnen doen en een baan van ze gekregen. Hij woont aan de rand van de krater van Malmberget en moet dus ergens in de komende twee jaar verhuizen. Het verhuizen begrijpt hij en vind hij geen probleem maar de huur zal waarschijnlijk verdubbelen of verdrievoudigen en dat zou voor hem een probleem kunnen worden.
- 'Nieuw' Malmberget.
- Johanna Brännström, met dochter Greta, woont in Kiruna in de wijk die als eerste verhuisd moet worden. Ze maakt zich echter nog niet zo druk want er wordt al jaren gepraat zonder dat er wat gebeurt. Er is haar en haar gezin een nieuw huis beloofd in Kiruna.
- Martin Oja werk als lasser in de mijn. Ondanks dat veel van zijn leeftijdsgenten wegtrekken ziet hij hier wel een toekomst in Kiruna.
- 'Nieuw' Malmberget.
-Uitzicht over Kiruna vanaf de berg waaronder zich de mijn bevind. Op de voorgrond ziet men al verzakte grond.

Tuesday, August 03, 2010

New Work.

Work that I made in the past months for 'de Volkskrant'.
Next month I'm working in the north of sweden to start a new project








Thursday, March 11, 2010

Candelaria.

Candelaria is het feest ter ere van de heilige Maagd van Candelaria. Zij is de beschermheilige van de stad Puno, gelegen aan Lake Titicaca in Peru. Het is van oorsprong echter geen pure katholieke traditie omdat het ook vele invloeden heeft uit het Inka tijdperk.