Examen project.
(Inleiding uit boek)
Als klein kind was ik gefascineerd door de legende van Robin Hood. Ik las het boek van Rosemary Sutcliff tientallen keren en speelde de avonturen na. Niet alleen het avontuurlijke leven in het bos boeide mij in dit boek. De lijfspreuk van de bende van Robin Hood 'steel from the rich and give to the poor‘ maakte dat het verhaal voor mij boven ieder ander ridderverhaal uitsteeg.
Later, toen ik het boek niet meer jaarlijks las en ik bewuster begon te worden van de wereld om me heen, vroeg ik me af waarom er in deze tijd niet zoiets was als 'de Bende van Robin Hood'. Er was immers genoeg armoede op de wereld en zeker genoeg rijkdom. Waarom was dit zo oneerlijk verdeeld en waarom kon daar niets aan gedaan worden? Ik besefte wel dat de wereld van vandaag een stuk complexer in elkaar zit dan in de tijd van Robin Hood.
Toch begon ik langzaamaan steeds meer Robin Hood's in deze tijd te ontdekken. Deze zagen er echter anders uit en werkten ook anders. Dit kon ook niet anders want 'the rich' waren door de eeuwen heen ook sterk veranderd. De 'machtigen' die bepalen wat er in onze wereld gebeurd zijn nu nog rijker, machtiger en onaantastbaarder dan ooit tevoren. Deze veranderingen hebben ervoor gezorgd dat de Robin Hood's hun tactieken en strategieën hebben moeten passen om hun hedendaagse tegenstanders te bestrijden.
Ik ontdekte dat het verhaal, dat ik in mijn jeugd tal van keren gelezen had, een symbool was voor de strijd tegen het onrecht en dat vrijwel overal waar onrecht heerst er ook Robin Hood's de kop opsteken. Steeds weer en overal in de wereld zijn er individuen die het niet meer pikken en op de een of andere manier zich verzetten tegen de onrechtvaardigheid waarin ze geacht worden te leven. Deze personen worden dan vrijheidsstrijders, guerrilla's, terroristen of activisten genoemd. Afhankelijk van waar ze opereren en hoe ze door de media gepresenteerd worden, krijgen deze mensen die zich verzetten één van deze kwalificaties opgelegd. Maar uiteindelijk komt het op hetzelfde neer. De oorspronkelijke legende is misschien wat romantischer en minder bedorven door propaganda maar het verhaal gaat uiteindelijk over een groep mensen die het niet eens is met de maatschappij waarin ze verkeert en daar iets aan probeert te doen.
Dit alles is de voedingsbodem waaruit mijn interesse voor activisme en verzet ontstaan is. Het opnemen voor de zwakkere en het onrecht bestrijden zijn zaken waar ik misschien wel door Robin Hood een sterke sympathie voor ontwikkeld heb.
Maar ook maak ik me zorgen over de wereld waarin we leven en ben ik diegenen die zich inzetten voor een betere wereld dankbaar. In mijn ogen zijn het dan ook dappere mensen die als kleine David's de gigantische Goliath bestrijden.
Tijdens mijn studie ben ik regelmatig naar demonstraties gegaan om te fotograferen. Het waren fijne momenten om te werken. Kleurrijk, spannend en dynamisch. Dit is echter niet de enige reden dat hier nu een boek ligt met als thema activisme. De voornaamste reden is het vaak geschetste stereotype beeld over activisme. Steeds weer werd ik geconfronteerd met uitspraken als 'Activisten dat zijn toch gewoon krakers' of 'Ja, ja....... demonstreren? Rellen zul je bedoelen!' . Dit stereotype beeld hebben we voornamelijk te danken aan de machtige massa media. De berichtgeving rondom de G8 top van 2007 in Heiligendamm bijvoorbeeld. Het grootste gedeelte van de berichtgeving was gericht op de ongeregeldheden tussen politie en een groep van ongeveer 500 relschoppers die elkaar wederzijds provoceerden. Over de tienduizenden vreedzame demonstranten en hun mening werd nauwelijks iets bericht.
Uit deze frustratie kwam het idee om een fotografisch onderzoek te doen naar wat activisme precies is. Om het begrip activisme volledig te laten zien, was bijvoorbaat onmogelijk omdat dit te gevarieerd, te divers en te verspreid is. Ik richt me daarom in dit boek op een aantal activisten of activistische groepen, die mij goede hoop geven omdat ze strijden voor een humanere wereld. Je zou ook kunnen zeggen een 'linkse' wereld hoewel ik denk dat dit begrip de definiëring van wat deze mensen doen voorbij schiet. Het is in vele gevallen niet hun doel om een linkse wereld te creëren maar vooral om misstanden in de wereld te bestrijden. Is het willen stoppen van een oorlog, honger willen bestrijden, de welvaart beter willen verdelen links? Ik denk dat dit iets is dat meer te maken heeft met een menselijk bestaan dan dat het gaat over linkse of rechtse politiek. Verder heb ik me begrensd tot activisme in Nederland of vanuit Nederland georganiseerd. Tijdens het ontstaansproces kwam ik er al snel achter dat ondanks deze begrenzingen het nog steeds onmogelijk was, om in de periode van december 2007 tot mei/juni 2008, een volledig beeld te scheppen van wat er allemaal in Nederland gebeurt op activistisch gebied. U bent gewaarschuwd: Hetgeen u straks gaat zien is slechts een fragment van wat er allemaal in Nederland gebeurt op 'links' activistisch gebied.
Gabriel Eisenmeier, Mei 2008.
Als klein kind was ik gefascineerd door de legende van Robin Hood. Ik las het boek van Rosemary Sutcliff tientallen keren en speelde de avonturen na. Niet alleen het avontuurlijke leven in het bos boeide mij in dit boek. De lijfspreuk van de bende van Robin Hood 'steel from the rich and give to the poor‘ maakte dat het verhaal voor mij boven ieder ander ridderverhaal uitsteeg.
Later, toen ik het boek niet meer jaarlijks las en ik bewuster begon te worden van de wereld om me heen, vroeg ik me af waarom er in deze tijd niet zoiets was als 'de Bende van Robin Hood'. Er was immers genoeg armoede op de wereld en zeker genoeg rijkdom. Waarom was dit zo oneerlijk verdeeld en waarom kon daar niets aan gedaan worden? Ik besefte wel dat de wereld van vandaag een stuk complexer in elkaar zit dan in de tijd van Robin Hood.
Toch begon ik langzaamaan steeds meer Robin Hood's in deze tijd te ontdekken. Deze zagen er echter anders uit en werkten ook anders. Dit kon ook niet anders want 'the rich' waren door de eeuwen heen ook sterk veranderd. De 'machtigen' die bepalen wat er in onze wereld gebeurd zijn nu nog rijker, machtiger en onaantastbaarder dan ooit tevoren. Deze veranderingen hebben ervoor gezorgd dat de Robin Hood's hun tactieken en strategieën hebben moeten passen om hun hedendaagse tegenstanders te bestrijden.
Ik ontdekte dat het verhaal, dat ik in mijn jeugd tal van keren gelezen had, een symbool was voor de strijd tegen het onrecht en dat vrijwel overal waar onrecht heerst er ook Robin Hood's de kop opsteken. Steeds weer en overal in de wereld zijn er individuen die het niet meer pikken en op de een of andere manier zich verzetten tegen de onrechtvaardigheid waarin ze geacht worden te leven. Deze personen worden dan vrijheidsstrijders, guerrilla's, terroristen of activisten genoemd. Afhankelijk van waar ze opereren en hoe ze door de media gepresenteerd worden, krijgen deze mensen die zich verzetten één van deze kwalificaties opgelegd. Maar uiteindelijk komt het op hetzelfde neer. De oorspronkelijke legende is misschien wat romantischer en minder bedorven door propaganda maar het verhaal gaat uiteindelijk over een groep mensen die het niet eens is met de maatschappij waarin ze verkeert en daar iets aan probeert te doen.
Dit alles is de voedingsbodem waaruit mijn interesse voor activisme en verzet ontstaan is. Het opnemen voor de zwakkere en het onrecht bestrijden zijn zaken waar ik misschien wel door Robin Hood een sterke sympathie voor ontwikkeld heb.
Maar ook maak ik me zorgen over de wereld waarin we leven en ben ik diegenen die zich inzetten voor een betere wereld dankbaar. In mijn ogen zijn het dan ook dappere mensen die als kleine David's de gigantische Goliath bestrijden.
Tijdens mijn studie ben ik regelmatig naar demonstraties gegaan om te fotograferen. Het waren fijne momenten om te werken. Kleurrijk, spannend en dynamisch. Dit is echter niet de enige reden dat hier nu een boek ligt met als thema activisme. De voornaamste reden is het vaak geschetste stereotype beeld over activisme. Steeds weer werd ik geconfronteerd met uitspraken als 'Activisten dat zijn toch gewoon krakers' of 'Ja, ja....... demonstreren? Rellen zul je bedoelen!' . Dit stereotype beeld hebben we voornamelijk te danken aan de machtige massa media. De berichtgeving rondom de G8 top van 2007 in Heiligendamm bijvoorbeeld. Het grootste gedeelte van de berichtgeving was gericht op de ongeregeldheden tussen politie en een groep van ongeveer 500 relschoppers die elkaar wederzijds provoceerden. Over de tienduizenden vreedzame demonstranten en hun mening werd nauwelijks iets bericht.
Uit deze frustratie kwam het idee om een fotografisch onderzoek te doen naar wat activisme precies is. Om het begrip activisme volledig te laten zien, was bijvoorbaat onmogelijk omdat dit te gevarieerd, te divers en te verspreid is. Ik richt me daarom in dit boek op een aantal activisten of activistische groepen, die mij goede hoop geven omdat ze strijden voor een humanere wereld. Je zou ook kunnen zeggen een 'linkse' wereld hoewel ik denk dat dit begrip de definiëring van wat deze mensen doen voorbij schiet. Het is in vele gevallen niet hun doel om een linkse wereld te creëren maar vooral om misstanden in de wereld te bestrijden. Is het willen stoppen van een oorlog, honger willen bestrijden, de welvaart beter willen verdelen links? Ik denk dat dit iets is dat meer te maken heeft met een menselijk bestaan dan dat het gaat over linkse of rechtse politiek. Verder heb ik me begrensd tot activisme in Nederland of vanuit Nederland georganiseerd. Tijdens het ontstaansproces kwam ik er al snel achter dat ondanks deze begrenzingen het nog steeds onmogelijk was, om in de periode van december 2007 tot mei/juni 2008, een volledig beeld te scheppen van wat er allemaal in Nederland gebeurt op activistisch gebied. U bent gewaarschuwd: Hetgeen u straks gaat zien is slechts een fragment van wat er allemaal in Nederland gebeurt op 'links' activistisch gebied.
Gabriel Eisenmeier, Mei 2008.
posted by gbrl at 8:55 AM
5 comments
