Consumptie.

Producten worden meestal op het uiterlijk van hun verpakking gekozen. Vaak omdat geraffineerde reclame campagnes een ideaalbeeld rondom een bepaald product oproepen. Dit geschetste ideaalbeeld stelt dat men beter wordt van het drinken van bijvoorbeeld een blikje cola. Al dan niet van merk A of merk B.

Op het moment dat de consumptie gekocht en genuttigd is verliest de overgebleven verpakking op slag haar status. Men is opgescheept met een restproduct dat als hinderlijk ervaren wordt en waar geen enkele status meer aan te ontlenen valt. Liever kwijt dan rijk.

Achtergelaten in de openbare ruimte creëren deze restproducten een, al dan niet gewenst, kleurrijke verrassing. Helaas heb ik deze foto’s in een paar kleine wandelingetjes van en naar de bushalte kunnen maken en heb ik er niet eens naar op zoek hoeven gaan. Het zou mooi zijn als het gekleurde plastic minder vaak aan mijn lens voorbij zou komen. Dat zou het verrassings effect vergroten. Dank je!